ప్రియురాలి మరణం

కాలంతో పోటి పడమన్నావు !
నీలో టేలెంట్ వుంది అన్నావు !
నా లక్షాన్ని చేరుకోనెల చేశావు !
చివరవరకు నాతోనే ఉంటానన్నావు!
చిమ్మ చీకటి చేసి దూర మయ్యావు !
నా జీవితం లో సాగిపోమ్మన్నావు !
నువ్వు లేక ఇది ఎలా సాద్యమంటావు !

కవిత మాలిక

అలపన్నది లేని అలలా నువ్వు నా లయలో అలజడి రేపుతూ ఉంటే
నిదురన్నది రాదు నా దరికే కలలోను నువ్వే నన్ను కుదిపేస్తుంటే
తడి జాడే లేదు నా పెదవులకు , శ్వాసలో ఆశ నువ్వై వెంటాడుతూ ఉంటే
పయనంలోను గమ్యం లేదు నా మదికి నీ ఆచూకీ మరి తెలియక ఉంటే
చలనం అన్నది లేనే లేదు నా యదలో నీ పేరే అది పలుకుతూ ఉంటే
మరణం నా దరికే రాదు నువ్వు నా వెన్నంటి ఉంటే .