నేటి మానవునికి ఒక సందేశం

పుట్టినప్పుడు గుక్కెడు పాలు చాలు ! చచ్చినప్పుడు బండెడు కట్టెలు చాలు !
నడుమ వున్నా ఈ నాలుగునాళ్ళ నాటకములు ఎలా మిత్రమా !
ఎంత సంపాదించిన ఇసుమంత మంచిని కొనగలవా !
రాజు నిలిచివుండు ప్రజల నాలుకలపైన ! మంచివాడు నిలిచివుండు ప్రజల హృదయములలోన!
కనపడని దైవానికెల కర్పూర నీరాజనాలు, పాలభిషేకాలు!
కనిపించే పెదవానికి ఇవ్వరెలా కటికెడు గంజి నీళైనా!

అమ్మ అమృతం కన్నా మిన్న

ప్రపంచం ఎంత విశాలమైనధైన నీ కన్న తల్లి మనసులోని చోటుకి సారిరాదు
అమ్మ అను మాటలోని తియ్యదనం అమృతం నైన వుండదు
నిన్ను నీకన్న ప్రేమించే వారు ఎవరైనా వుంటే అది అమ్మ మాత్రమే
కన్న తల్లిని మాత్రుభుమిని మరచిన వాడు చచ్చిన బ్రతికిన ఒక్కటే !

ప్రేమ కలవరం

సడిలేని సంద్రం లోని అలవా !
నా హ్రుదయాన్ని కలవరపరచగ వచ్చిన అలజడివా!
తొలకరిలో పులకిమ్ప చేయు చిరుజల్లువా!
దయలేక ముంచెయ్యగ వచ్చిన ఓ వరదవా!
మల్లె తీగలా నన్ను అల్లేసినావా!
నీ చిరునవ్వులతో నన్ను బంధించినవా!
నీవు లేని నిమిషన్ని ఊహించలేవా!
నీకోసమే వేచియున్న నన్ను కరుణించగ రావా!

నిజమైన ప్రేమ

ఫలించిన ప్రేమ పడక గదితో అంతం అవుతుంది
ఫలించని ప్రేమ చితి మీద కుడా పరిమలిస్తూ వుంటుంది
నా ప్రేమ నడి సంద్రం లోని నావా వలె ఆగిపోయింది.

ప్రేమికుని శ్వాస ఆశ

ఈ విశ్వం ఎంత విశాలమైనధైన నాకు నీ మనసులో చిన్ని చోటు చాలు
నా చుట్టు ఎందరు వున్నా నన్ను నడిపించడానికి నీ కమ్మని ఊహ చాలు
మండే ఎండలో సైతం నన్ను హాయిగా వుంచే నీ చిరునవ్వు చాలు
కరిగిపోని నా ప్రేమకు మదిలో చెరిగిపోని నీ రూపు చాలు.

ప్రేమికుని ప్రేమ సందేశం

చిరు మనసును కదిలించిన చెలి హృదయమా !
కనుమూసిన నను వదలని ఒ మైకమా !
శిలలాంటి మనసును కరిగించిన ఒ రూపామా!
నీ ఊహలలో విహరించుట నా నేరమా !
ఆ వాలు చూపులను ఆపుట నా తరమా !
నీ వైపే లాగే పాదాన్ని ఆపుట ఇక సాద్యమా !
కడగళ్ళు కదతెర్చగా రావేమి ఇది శాపమా !
కరుణించి కనిపించు నా దైవమా !

ప్రేమ విరహం

నీలి మబ్బువు నువ్వైతే కటిక నేలను నేను !
తీరం ఆవల నువ్వు చేరాలని కెరటాన్ని నేను !
తెల్లని మంచువు నువ్వు భగ భగ మండే మంటను నేను !
కరునించగా వస్తావా నువ్వు మైమరిచిపోతను నన్ను నేను !

ప్రేయసి కోసం

నను నేను మరిచేల చేయు నీ నవ్వంటే నాకిష్టం!
కోపంతో చుసిన నీ కళ్లంటే నాకిష్టం !
నన్ను భందించే నీ వాలు జడ అంటే నాకిష్టం !
నిన్ను నేను చూసేలా చేసిన ఆ బ్రమ్మంటే నాకిష్టం !
నువ్వు దూరమైన నన్ను వదిలేన ఈ ఇష్టం !
పడతాను ఎ కష్టమైన మరి దొరికేనా ఈ ఇష్టం !

ప్రేమ విచిత్రం

చెలి నవ్వును చూడగానే చిరుచేమటలు మయమయ్యేను !
తొలి మంచులో తరలిపోవు ఆ రూపు చూసి నెలవంక చిన్నబోయెను!
మధురమైన ఆ వాణి విని కోయిల గాత్రం ముగావోయెను!
నీ నడకలోని వయ్యారం చూసి నాట్య మయూరి నివ్వేరపోయెను!
నాలోనూ నువ్వే చేరితే ఈ విశ్వం లో నేను ఎచట ఉండను!

ప్రేమానుభుతి

నా మదిలో కొలువున్న ఒ అపురుపా శిల్పమా
నీ నవ్వులో వున్నాయి సంగేతం లోని సప్తస్వరాలు !
నా ఊహలో విహరించు ఒ మధుర స్వప్నమా
నీ నడకలో వినపడుతున్నాయి సెలయేటి గలగలలు !
తరలిరావే తన్మయంతో నా యద కోవెల లోని ఒ దైవమా !
నువ్వు రాకున్నా పోయేనేమో నా పంచ ప్రాణాలు !

ప్రేమ కొరకు ఆరాటం

చురకత్తుల లాంటి నీ చూపులతో నన్ను భంధించినవా!
నా శ్వాసను నీ జ్ఞాపకాలుగా మర్చేసినవా !
తడి జాడే లేని నా యద లోని దాహాన్ని తీర్చేయ్యగా రావా!
మోదుగ వున్నా నాపైన నీ ప్రేమ చిరు జల్లు కురిపించగా రావా !

మరువలేని ప్రేమ

నీ మాటలతో నన్ను ఆకర్షించావు !
ఆ వాలు కనులతో నా మనసు లాగేశావు !
ఆ నంగనాచి జడతో నన్ను కట్టిపడేసావు!
నీ ప్రోత్సాహంతో విజయాన్ని చేరువ చేసావు !
నా శ్వాశలో శ్వశావై చేరువైపోయవు !
కరుణలేని మరణం తో దూర మయ్యావు !
మరువలేని ప్రేమతో పిచ్చివాణి చేసావు !
నీ గత స్మృతులతో బ్రతికేయ్యమన్నావు !

ప్రేమ చిరుకానుక

కొమ్మ మీద కోయిల గానం నా యదలో నీ ఊహ రాగం !
వసంతంలా వచ్చి నా మదిలో రగిలించావు ప్రేమ రాగం !

చెదిరిన ప్రేమకు అంకితం

ప్రేమ అనే పేరుతో రెండు మనసులను కలిపేస్తావు!
మనషులు వేరైనా మనస్సు ఒక్కటే అనేలా చేసేస్తావు!
ఇంతలోనే దురంచేసి తట్టుకోలేని విరహంతో బందిస్తావు!
ఒ ప్రేమ నువ్వు తియ్యని జ్ఞాపకానివా లేక హృదయానికి కోలుకోని గాయం చెయ్యగా వచ్చిన నరకానివా!

ప్రియుని మరణ వేదన

అంతిమ వీడ్కోలు ప్రియతమా అందుకో నా మేఘ సందేశం .............
వసంతంలో వచ్చు వాన జల్లులా నన్ను ప్రేమ అను మైకంతో తడిపేసినావు!
నువ్వే నేను అన్నావు నీ ఊహలలో నన్ను విహరించేల చేసావు !
పెళ్లి అను పేరు మనను వేరు చేసిన నీ జ్ఞాపకాలు నన్నువదిలి పోవు !
నా కన్నీటి జల ధారలానే నాకు కడదాక తోడుగా నిలిపావు !
మరువలేని నేను నా మరనన్నే నీకు కానుకల ఇచ్చేలా అయ్యావు !
హృదయం లో దీపంలాంటి నువ్వే నన్ను చితి మీద దహించే లా చేశావు!

ప్రేమ మహత్యం

ఎవరే నువ్వు ఎదలో గాయం రగిలించావు !
కన్నుల లోన కలలా నన్ను వేదిస్తావు !
నా ధ్యాస ద్యానం అన్ని నువై నన్ను కదిలించావు !
నా శ్వాసలలోన ఆశలరాగం పలికిస్తావు !
జీవం వున్నా మనసే లేని శిలగా నన్ను మర్చేశావు !
నా నీడలా నన్ను వెంటాడుతూ వుంటూ ఆనంధిస్తావు !
దివినే వీడి ధరణిని చేరిన మేఘంలా నన్ను తదిపెశావు !
నా ఊహల లోన ఊయల నువై నీ నవ్వుల బాణం సందిస్తావు !