ప్రేమ వేదన

అరుణం నుండి ఉదయించిన ఉషాకిరణంలా
నా ఊహల జగతిలో విరిసిన ఆశల సౌదానివి నువ్వు
కలువ రేకుల్లాంటి కంటి చూపులతో
మాటరాని నా మదిలో సృష్టించావు అలజడుల హరివిల్లును నువ్వు
కోయిల గానం లాంటి నీ మాటలతో
నా మదిలో చేరి నన్ను నీ ప్రేమలో తడిపేసిన చిరుజల్లువు నువ్వు
మదిలో మాటల్ని తెలుపలేక మూగవోయిన నాలో వున్నది
నీ రూపు మాత్రమే అని తెలుసుకోలేవా నువ్వు ?

సాగిపో నీ దారిలో

జీవితమనే బందాల భవసాగరంలో ఆటు పొట్ల వంటివి కష్ట సుఖాలు
కష్టాలు అలల ఎగిసినప్పుడు తలవంచక గమ్యం దిశగా పయనించు
సుఖాల సుడిగుండంలో చిక్కిన మనిషికి నడిచే దారి వుండదు
పదుగురు నీ వెంట వున్నా లేకున్నా ప్రపంచానికి నూతన మార్గం చూపించు
ప్రేమ, సహనం, కరుణ కలిగిన సమ నమజం నిర్మించు ...

మూగవోయిన వాల్మికీ

కమ్మని కవిత చెప్పమంది ఈ బోయవాడిని నా నేస్తం
మూగవోయిన వాల్మీకిని నేను, చెప్పలేని నాపై ఎందుకమ్మా ఈ కోపం
ఈ వెండి వెన్నెల్ని సైతం కరిగించెను నీ తాపం
నా హృదయంలో ఆశల సౌధానికి నీవేనమ్మ జీవన దీపం
కోపంతో ఈ గుండె కోసేస్తావో కరుణతో నా ఊపిరివై బ్రతికిస్తావో నీ ఇష్టం ?