నీ తీయ్యని మాటలతో నాలో రేపావు మునుపెన్నడూ కలగని ఆశల్ని
ఆ ఆశల్ని నీ హర్ష వర్షంతో చిగురిమ్పచేసి చేశావు నన్ను నీ స్వప్నాన్ని
ఇంతలోనే, ఆ స్వప్న లోకంలో విహరించే నా ఊహల్ని చేశావు ఎడారిలో ఎండమావుల్ని
ఆ యడబాటుతో తల్లడిల్లుతున్న నాలో రేపుతూనే ఉన్నావు మానని గాయాల్ని
ఈ గాయాల బాధను తాళలేక నిన్ను చేరలేక చెమర్చాయి నా కళ్ళన్నీ
చెమర్చిన కళ్ళతో, తీరాన్ని చూపని నీకై ఎదురీదుతూనే ఉన్నాను దుఖసాగారాన్ని.
No comments:
Post a Comment